۲۶ آذر ۱۴۰۲

آفرود چیست؟

رانندگی در جاده‌های پر پیچ و خم و گل آلود برای بسیاری از ما شبیه یک کابوس است. اما برخی از افراد از رانندگی در شرایط سخت جاده‌ای لذت زیادی می‌برد. آفرود یا خارج از جاده اصطلاحی برای رانندگی در راهی غیر از خیابان و جاده است. چنین تجربه‌هایی قطعا نیاز به خودرو و ملزومات مناسب دارد. آفردرها معتقد هستند که باید ز مناظر طبیعی و رانندگی در کنار هم لذت برد. در این مطلب از استوک یدک با مفهوم چنین رانندگی‌هایی بیشتر آشنا می‌شویم.

منظور از آفرود دقیقا چیست؟

بسیاری از ما با این اصطلاح به عنوان یک ورزش نیز تا حدی آشنا هستیم. ورزشی که هم هیجان و هم هزینه نسبتا بالایی دارد. آفرود سواری بر خلاف تصور عموم مردم اصلا ترسناک یا ناخوشایند نیست. برعکس می‌تواند خاطره‌ای شیرین و فراموش نشدنی در ذهن افراد به جای گذارد که با رانندگی عادی متفاوت است. امروزه جمعیت قابل توجهی از افراد به ماشین‌های آفرود و رانندگی غیر جاده‌ای علاقه‌مند هستند. استفاده از خودروهای مناسب برای رانندگی خارج از جاده بسیار لازم و ضروری است. در غیر این صورت این تجربه‌ی شیرین می‌تواند خطرات جدی برای سلامتی فرد و خودروی وی به همراه داشته باشد. بنابراین اگر خودروی مناسبی برای رانندگی آفرود ندارید بهتر به سراغ آن نروید.

معرفی انواع مختلف آفرود:

رانندگی بیرون جاده‌ای دو بخش متفاوت دارد که یکی به منظور طبیعت‌گردی و دیگری برای مسابقات است. بین این دو نوع رانندگی بیرون از جاده نیز تفاوت‌هایی وجود دارد که در این بخش اشاره می‌کنیم.

۱- آفرود طبیعت‌گردی:

این سبک رانندگی بیرون از جاده در واقع نوع به خصوصی از طبیعت‌گردی به شمار می‌رود. سفر در دل طبیعت با رانندگی خارج از جاده بیش از پیش دلنشین و هیجان انگیز است. از این رو تعداد زیادی از طرفداران آفرود طبیعت‌گردی هر ساله به چنین برنامه‌هایی می‌پیوندند. انتخاب در مسیر در این سبک رانندگی خارج از جاده اهمیت بسیار زیادی پیدا می‌کند. جلوگیری از آسیب‌های زیست محیطی و مهارت‌هایی رانندگی لازم از نکات مهم در این سبک آفرود سواری است. چنین آفرودرهایی باید از صبر و حوصله‌ی زیادی برخوردار باشند. زیرا با موارد و مسائل پیشبینی نشده‌ی زیادی در مسیر طبیعت‌گردی خود مواجه خواهند شد. توجه داشته باشید که کمپینگ یکی از زیرشاخه‌های رانندگی خارج از جاده برای طبیعت‌گردی است.

۲- آفرود مسابقاتی:

این نوع رانندگی خارج از جاده را می‌توان زیرشاخه‌ای از مسابقات اتومبیل‌رانی به شمار آورد. خودروهای مورد استفاده در این نوع رانندگی بیرون از جاده اغلب دو دیفرانسیل هستند. همچنین برای غلبه بر رقبا خودروهای حاضر در این سبک آفرود را تقویت می‌کنند. بسیاری از کمپانی‌های مطرح خودروسازی در جهان رقابت سختی در زمینه‌ی این مسابقات دارند.

خودروهای مناسب آفرود چه ویژگی‌هایی دارند؟

نمی‌توان از رانندگی بیرون از جاده حرف زد اما درباره خودروهای مناسب آن چیزی نگفت. برای اینکه خودرویی مناسب رانندگی در مسیرهای ناهموار و خارج از جاده باشد باید ویژگی‌های خاصی داشته باشد. داشتن سیستم تعلیق چهار چرخ متحرک یا به اصطلاح ۴wd یکی از نیازهای این خودروها می‌باشد. همچنین خودروهای مناسب آفرود دارای سیستم تمام چرخ دنده‌ای هستند. طوری که دیفرانسیل خودرو قدرت موتور را به هر چهار چرخ اتومبیل منتقل نماید. این ویژگی باعث حرکت هر چه بهتر ماشین در جاده‌های ناهموار و خاص می‌گردد. شاسی خودروهای آفرود دارای شاسی مستقل بوده تا از اتاق در برخورد با موانع محافظت بیشتری شود. همچنین هر ۴ چرخ این خودروها اغلب به صورت مستقل عمل می‌کنند تا قابلیت‌های بیشتری در مسیرهای ناهموار نشان دهند.

چه خودروهایی برای رانندگی آفرود مناسب هستند؟

بسیاری از افراد نابلد تصور می‌کنند هر خودروی شاسی بلندی برای رانندگی بیرون از جاده مناسب است. با توجه به آنچه در بخش‌های قبلی شرح داده شد این تصور تا حد زیادی اشتباه است. بهترین خودروهایی که برای رانندگی بیرون از جاده به می‌توان نام برد عبارتند از:

انواع جیپ
خودروی پاژن
کاپرا در هر دو نوع تک کابین و دو کابین
پاجرو میتسوبیشی
وانت فوتون
تویوتا پرادو هر دو نوع چهار درب و دو درب آن
تویوتا هایلوکس
تویوتا اف جی
تویوتا لندکروز
فوتون ساوانا
GMS سیرا
تویوتا فرچونر
گگ گونو
نیسان پاترول
رونیز

برخی از رانندگان آفرود تغییراتی در خودروهای خود ایجاد می‌کنند تا مناسب این سبک رانندگی شود. یکی از این تجهیزات مورد استفاده برای تبدیل خودرو به ماشین آفرودی تایر و لاستیک مناسب است.

اصطلاحات فنی مورد نیاز برای رانندگی آفرود:

در این بخش به اصطلاحاتی اشاره خواهیم کرد که هر آفرودری با آن‌ها آشنا است.

۱- سیستم کنترل کشش خودرو یا ESP:

این سیستم به حسگرهایی مجهز است که وضعیت خودرو را مورد سنجش قرار می‌دهد. ایجاد تعادل در چرخ‌های خودرو و جلوگیری از چرخش اضافه آن‌ها از وظایف این سیستم است.

۲- دیفرانسیل خودرو:

قطعه‌ای بین چرخ‌های جلویی و عقبی خودرو که وظیفه تقسیم قدرت موتور بین چرخ‌ها را دارد دیفرانسیل نامیده می‌شود.

۳- قفل دیفرانسیل:

یکی دیگر از اصطلاحات رایج در آفرود قفل دیفرانسیل است. از طریق این سیستم امکان تقسیم برابر قدرت بین چرخ‌های مختلف خودرو وجود دارد. توجه داشته باشید که قفل دیفرانسیل تنها برای مسیرهای آفرود به کار می‌رود. پس در سایر مسیرهای جاده‌ای از این سیستم استفاده نکنید.

۴- حالت خلاص یا N:

در این حالت گیربکس کمکی خلاص شده و قدرتی از سمت گیربکس اصلی دریافت نمی‌کند.

۵- دو چرخ متحرک یا حالت ۲H:

به این حالت در اصطلاح تک دیفرانسیل هم گفته می‌شود. بیشترین کاربرد این حالت رانندگی با سرعت بالا است. این سیستم در رانندگی آفرود کمتر به کار می‌رود زیرا اغلب اوقات امکان رانندگی با سرعت بالا وجود ندارد.

۶- دنده کمکی با نسبت بالا یا ۴H:

اگر در مسیرهای خارج از جاده به سطوح لغزنده برخورد کردید از این حالت استفاده نمایید. چرا که نیروی کششی بیشتری در این شرایط روی چهار چرخ خودرو وارد می‌شود. در نتیجه برای آفرود در برف و شن و گل و یخ بیشترین کاربرد را دارد.

سخن آخر:

امروزه رانندگی در مسیرهای ناهموار برای بسیاری از افراد تبدیل به یک سرگرمی و تفریح جذاب شده است. برای آفرود نیاز به خودرویی مناسب و مهارت رانندگی کافی دارید. شما چه تجربه‌ای از رانندگی خارج از جاده دارید؟

بیشتر بدانید: