۶ مرداد ۱۴۰۱

موتور i30

موتور i30 : شما انتخابی از سه موتور در محدوده هیوندای i30 معمولی دارید – دو بنزینی و یک دیزلی – به همراه یک جفت گیربکس: یک دستی شش سرعته و یک DCT اتوماتیک دوکلاچه. هاچ هچ i30 N نیز وجود دارد که با موتور ۲٫۰ لیتری بنزینی توربو شارژ و ۲۷۵ اسب بخار قدرت تولید می کند.

موتور i30 T-GDi

بیایید با موتور بزرگتر شروع کنیم. این موتور ۱٫۵ لیتری است و ۱۶۰ اسب بخار قدرت دارد، به علاوه دارای سیستم هیبریدی ملایم استارت/ژنراتور ۴۸ ولتی است. اساساً انرژی را تحت ترمزگیری بازیابی می کند، که سپس ذخیره می شود و تحت شتاب استفاده می شود. این باعث کاهش استرس موتور و در نتیجه آلایندگی کمتر و MPG بالاتر می شود. این موتور فقط در تریم اسپرت N Line موجود است.

برای هر موقعیتی که یک مالک i30 ممکن است به آن بیفتد، به اندازه کافی سریع است. حداکثر قدرت بین ۲۵۰۰ دور در دقیقه تا ۳۰۰۰ دور در دقیقه ارائه می‌شود، بنابراین دوست ندارد که دور در دقیقه باشد. ۰-۶۲ مایل در ساعت در ۸٫۶ ثانیه برای دستی و ۸٫۸ ثانیه برای خودکار.

در جای دیگری از خط تولید موتور، یک هیبریدی ملایم دیگر وجود دارد، به شکل یک لیتری ۱٫۰ با ۱۲۰ اسب بخار قدرت و ۱۷۱ نیوتن متر گشتاور. سرعت ۰ تا ۶۲ مایل در ساعت برای هر دو نسخه دستی و خودکار ۱۱٫۲ ثانیه است. به لطف یک سیستم توربوشارژ هوشمند، پاسخگو است و در سرعت های پایین بسیار سرگرم کننده است. در سرعت ۷۰ مایل در ساعت در یک بزرگراه تپه ای، برای شتاب گرفتن باید یک دنده را رها کنید، اما اگر مسافت پیموده شده زیادی در بزرگراه انجام می دهید، به هر حال دیزل برای نوع رانندگی شما مناسب تر است. این موتور ارزان تر، با وجود اندازه کوچک آن، برای اکثر مردم کافی است.

موتور دیزل i30 CRDi

تنها گزینه دیزلی شما یک موتور ۱٫۶ لیتری با ۱۳۴ اسب بخار/۲۸۰ نیوتن متر است که ادعا می شود در ۹٫۹ ثانیه (یا ۱۰٫۲ با گیربکس اتوماتیک DCT) با حداکثر سرعت ۱۲۴ مایل در ساعت به شتاب ۰-۶۲ مایل در ساعت می رسد.

مانند بنزین‌ها صاف، منقبض است و همانطور که انتظار دارید برای رانندگی در بزرگراه مناسب است. به دلیل نحوه ارائه گشتاور پایین در محدوده دور، لذت کمتری برای لذت بردن در خطوط روستایی وجود دارد، اما همچنان همان تعویض دنده دستی نرم و صاف را دارد، اگرچه نسبت به مدل‌های بنزینی چابک سنگین‌تر به نظر می‌رسد. به نظر می رسد موتورهای بنزینی با شخصیت بزرگ تر i30 سازگاری بیشتری دارند.

گزینه های گیربکس توضیح داده شده است

یک راهنمای جدید iMT (گیربکس دستی هوشمند) در اینجا وجود دارد. این یک جعبه دنده واقعا شیرین با بازخورد گوشتی است که به شما اطمینان می دهد که دنده ها را در جای درست قرار دهید. خوشایند پرتاب کوتاه، بیش از حد. باهوش هم همینطور برای بهبود MPG می تواند از موتور جدا شود تا در حالت خنثی کار کند. این به خوبی کار می کند و به سختی قابل توجه است.

با این حال، مانند بسیاری از هیوندای ها، نقطه گاز گرفتن به طرز عجیبی بالا است، و در ابتدا توقف آن را آسان می کند.

ما متوجه می‌شویم که DCT اتوماتیک دوکلاچه نیز کاملاً قابل سرویس است، اگرچه در مواقعی هنگام دور شدن از حالت سکون با عجله، ناامید کننده است. گاهی اوقات کسری از ثانیه بیشتر از زمان لازم برای انتقال عملکرد موتور به چرخ ها طول می کشد. با کمی برنامه ریزی رو به جلو، می توانید برای رفع این مشکل رانندگی کنید، با این حال این واقعاً هدف انتخاب گیربکس اتوماتیک نیست، زیرا در مقایسه با گیربکس دستی پیشرفت نرم تری دارد.

عملکرد متمرکز هیوندای i30 N

i30 N که در اوج طیف i30 قرار دارد، اولین تلاش واقعی این برند در بازار هاتچ است.

یک موتور ۲٫۰ لیتری توربوشارژ بنزینی در زیر کاپوت وجود دارد که ۲۵۰ اسب بخار قدرت تولید می کند – نسخه ای که در سال ۲۰۱۹ تولیدش متوقف شد – و ۲۷۵ اسب بخار با آنچه قبلاً Performance Pack نامیده می شد، که همچنین دارای ترمزهای ارتقا یافته، دمپرهای تطبیقی و لاستیک های مخصوص i30 N است. همانطور که انتظار دارید در زمان های ۰ تا ۶۲ مایل در ساعت تفاوت وجود دارد، با خودروی قدرتمندتر که سرعت را در ۶٫۱ ثانیه تنظیم می کند، خودروی ضعیف تر در ۶٫۴ ثانیه.

اگرچه کمی عقب تر از برخی از هات هات های قدرتمندتر – فولکس واگن گلف R، فورد فوکوس RS و هوندا سیویک تایپ R – هیوندای نسبت به آنهایی که از نظر قیمت با آنها رقابت می کند، مانند گلف GTI و اشکودا اکتاویا vRS قوی تر است.

ما بر این باوریم که این یک تعادل بسیار خوب بین حرکت مستقیم و واکنش موتور است. هیوندای می‌گوید که می‌توانست موتور را طوری تنظیم کند که اسب بخار بیشتری تولید کند، اما این کار باعث می‌شد که استفاده از موتور لذت‌بخش کمتری داشته باشد. صرف نظر از آن، موتور i30 N یک واحد پانچ است که صدای فوق‌العاده‌ای را از دو لوله اگزوز خود تولید می‌کند.

رانندگی با i30 چگونه است؟

نحوه کنترل هیوندای i30 چشمگیر است. این به هیچ وجه اسپرت نیست، اما مهمتر از آن در جاده بسیار محکم و ایمن است. این باعث ایجاد اعتماد به نفس در راننده می شود. این تا حدودی به لطف سیستم تعلیق عقب است، که یک طراحی چند پیوندی است که در خودرویی با چنین قیمت ورودی پایین نسبتاً غیرمعمول است و به مهندسان شاسی این شرکت اجازه می دهد تا پشتی بسیار قابل پیش بینی و راننده پسند داشته باشند. محور این بدان معناست که اگرچه i30 یک درایو هیجان‌ انگیز نیست، اما یکی از ایمن‌ ترین هاچ‌ بک‌ های کامپکت خانوادگی است.

فرمان هم خوب است، اگر نه خیلی عالی. پاسخ یا بازخورد اسپورت نزدیک به آن وجود ندارد، اما برای اکثر رانندگان این امر بیش از کافی است. مهمتر از همه، وزن آن به خوبی احساس می شود. پارکینگ به لطف دایره گردش مناسب و دید خوب، مشکل چندانی ایجاد نمی کند.

خودروهای با مشخصات N Line به لطف سیستم تعلیق خشن و چرخ‌های بزرگ‌تر، سخت‌تر هستند. هیوندای بر این باور است که N Line رابط بین i30 های کمی کسل کننده و i30N های ریپ خروپف است. نمی توان انکار کرد که N Line یک نیمه راه است – اما ما مانده ایم که بدانیم چه کسی راضی است.

بیشتر بخوانید : رفع سولفاته شدن سر باتری

قطعاً N Line نسبت به i30s معمولی رانندگی شیرین‌تری دارد. موتور قوی تر است، بازخورد بیشتری از طریق فرمان وجود دارد، و هندلینگ یک لمس سنگین تر و سریع تر است. اما سواری سخت است. اگر مردم مایل به تحمل چنین سواری سختی هستند، ممکن است به سراغ i30N پرچرب نیز بروند.

۰۹۱۲۴۲۸۲۳۶۶

۰۹۳۵۷۰۰۸۸۱۰

۰۹۱۹۴۹۱۴۲۹۲

ما را در تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید: